سایت خانه بسکتبال ایران؛ محمدحسن واحد – فصل 17 – 2016، زمانی که تیم بسکتبال فنرباغچه نخستین قهرمانی تیمهای ترکیه‌ای را در تاریخ یورولیگ ثبت کرد، فقط یک نام در رأس این عنوان جلب توجه می‌کرد؛ زلایکو اوبرادوویچ.
وی در سال 2013 و در شرایطی هدایت فنرباغچه را برعهده گرفت که این تیم وضعیت چندان مطلوبی نداشت. حتی درمراحل پایانی لیگ ترکیه مقابل مدعیان دیگری چون بشیکتاش، گالاتاسرای و آنادولو شکست می‌خورد.
هفت فصل حضور اوبرادوویچ، روح تازه‌ای در کالبد این تیم دمید و هواداران فنرباغچه را برای کسب افتخارات بیشمار امیدوار کرد که حاصل آن چهار قهرمانی در لیگ ترکیه و یک قهرمانی در رقابت‌های یورولیگ بود.
اوبرادوویچ را با فریادهای بلند، غرزدن بر سر داوران و گونه‌های سرخش از هیجان زیاد در بازی‌ها می‌شناسیم.
او مصداقی کامل از مربی‌ای بزرگ بود که لحظه به لحظه شاگردانش را در زمین مسابقه برای پیروزی رهبری می‌کرد.
قصه‌ی اوبرادوویچ و فنرباغچه برای هواداران تیم استانبولی فقط روزهای شیرین قهرمانی را یادآوری می‌کند. روزهایی که برای تکرار آن بعد از اوبرادوویچ به میراثی بزرگ نیاز است.
وی از خود، «ایگور کوکوشکٌف» را به عنوان مربی فنرباغچه به یادگار گذاشته است.
جاه طلبی راز بزرگ این مرد صربستانی است. کسی که برای هواداران فنرباغچه طعم قهرمانی در یورو لیگ را به ارمغان آورد.
